Λωτός: Το θεικό άνθος

                                                                                                                        Το βράδυ το νούφαρο κλείνει τα άνθη του, μαζεύεται στο νερό και χάνεται. Με την αυγή ξεπροβάλλει από το νερό και ανοίγει προς στο φως της Ανατολής. Για τους Αιγύπτιους, ο λωτός σχετιζόταν άμεσα με τον μυθικό δρόμο του θεού του Ήλιου.                                                                                                                                              

Το άνθος του λωτού στην αιγυπτιακή μυθολογία                                                                                                                                                              Σύμφωνα με την αιγυπτιακή μυθολογία, κατά την αρχέγονη έναρξη του χρόνου, το άνθος του αιγυπτιακού λωτού (Nymphea lotus) αναδύθηκε από το αρχέγονο νερό (Νουν) και ξεπρόβαλε μέσα από το φως. Είναι το σύμβολο του 'Ηλιου που ξεπροβάλλει μέσα από τη νύχτα. Σύμφωνα πάντα με τον μύθο, ο θεός του Ήλιου αναδύθηκε από την αρχέγονη θάλασσα καθισμένος πάνω σε ένα άνθος λωτού. Στο 15ο κεφάλαιο του «Βιβλίου των Νεκρών» αναφέρεται ότι ο θεός του Ήλιου, Ρα, εμφανίζεται «ως ένας νεαρός, που βγαίνει μέσα από τον λωτό». Η ελπίδα για αναγέννηση απαντά σε ένα άλλο απόσπασμα του «βιβλίου των Νεκρών», όπου ο νεκρός επιθυμεί να μεταμορφωθεί στο ιερό άνθος του λωτού. Το άνθος του λωτού θεοποιήθηκε με τη μορφή της θεάς Νεφερτέμ.
                                                                                                                            Ο λωτός στην ινδική μυθολογία

                                                                                                                         Σύμφωνα με ταν ινδική μυθολογία, η Γη κολυμπά, όπως ο ινδικός λωτός (Nelumbo nucifera), πάνω στο νερό. Οι στήμονές του συμβολίζουν το βουνό των θεών Μερού και τα τέσσερα πέταλα τα ισάριθμα βασικά τμήματα της Γης. Στην Ινδία, ο λωτός συμβολίζει την απελευθέρωση από τον υλικό κόσμο. Μολονότι εκείνος που αναζητά το πνεύμα ζει αναγκαστικά μέσα στον υλικό κόσμο, είναι ανάγκη να μένει ανεπηρέαστος από αυτόν. Δηλαδή όπως ακριβώς ο λωτός, που κολυμπά πάνω στο νερό, αλλά δεν καλύπτεται από αυτό.
                                                                                                                      Βισνού, Βράχμα, Λάκσμι
                                                                                             Ο λωτός αποτελεί στην Ινδία το σύμβολο της ομορφιάς, της καθαρότητας και της ιερότητας. Οι άγιοι απεικονίζονται με μάτια και πόδια σε σχήμα λωτού. Ο θεός Βισνού κάθεται πάνω σε ένα άνθος λωτού και από τον αφαλό του ξεπροβάλλει ένα άνθος λωτού, ενώ ο Βράχμα, ο θεός της δημιουργίας, παριστάνεται κι αυτός συχνά καθισμένος πάνω σε ένα άνθος λωτού. Σύμφωνα με τον μύθο, η σύζυγος του Βισνού, Λάκσμι, αναδύθηκε μέσα από έναν αφρισμένο ωκεανό από γάλα, κρατώντας στο χέρι της ένα άνθος λωτού, θεά της τύχης, του έρωτα και της ομορφιάς, εικονίζεται συχνά με μάτια σε σχήμα λωτού και επιδερμίδα στο χρώμα του λωτού.
                                                                                                  Ο λωτός στον βουδισμό
                                                                                                                          Ο λωτός αναδύεται μέσα από το βρώμικο νερό προς το φως, χωρίς όμως ο ίδιος να λερώνεται. Εσωτερικά είναι κενός, εξωτερικά είναι όρθιος, δεν έχει κλαδιά και ευωδιάζει. Γι' αυτό και στον βουδισμό αποτελεί σύμβολο της αληθινής ουσίας του ανθρώπου, η οποία παραμένει επίσης ακηλίδωτη  από την ακαθαρσία της κοσμικής ύπαρξης (σαμσάρα) και της άγνοιας (αβίντια). Μόνον έτσι μπορεί ο άνθρωπος να φωτιστεί. Ο Βούδας απεικονίζεται καθισμένος σε θρόνο από άνθη λωτού. Δεν είναι σίγουρο αν η μεγάλη διάδοση της λατρείας του λωτού οφείλεται και στην παραισθησιογόνα δράση του. Ωστόσο σήμερα γνωρίζουμε ότι τα φυτά του είδους Nymphea lotus χρησιμοποιούνταν στο παρελθόν ως παραισθησιογόνα. Οι επιστήμονες κατάφεραν να απομονώσουν από το φυτό μια ψυχοδραστική ουσία, την απομορφίνη.
                                                                                                          
Βουδιστικά σύμβολα της λύτρωσης
                                                                             Ο λωτός ανήκει στους οκτώ θησαυρούς του βουδισμού, και συνδέεται στενά με τον βοδισάτβα (= φωτισμένος)
του απεριόριστου ελέους, τον Αβαλοκιτεσβάρα. Στην Κίνα, ο βοδισάτβα παριστάνεται μαζί με τη θεά της ευσπλαχνίας και της άπειρης συμπόνιας, Κουάν-γιν. Σύμφωνα με τον θρύλο, ο βοδισάτβα Αβαλοκιτεσβάρα δημιούργησε με τα δάκρυά του μια λίμνη και από ένα άνθος λωτού αναδύθηκε η θεά Τάρα ως ενσάρκωσή του. Η Τάρα ορκίστηκε να βοηθά τους ανθρώπους ως το τέλος των ημερών να "περάσουν στη αντίπερα όχθη" και να τους προστατεύει κατά την πνευματική τους πορεία στον δρόμο της Φώτισης. Έτσι, στο Θιβέτ η Τάρα αποτελεί ένα δημοφιλές σύμβολο λύτρωσης.                                                                                                                                                                                       Οι λωτοί είναι νούφαρα. Έχουν στρογγυλά ή οβάλ φύλλα τα οποια πλέουν επάνω στο νερό, και άνθη με επιμήκεις μίσχους, που φτάνουν σε μήκος τα 35 εκατοστά. Ο λωτός της Αιγύπτου έχει λευκά άνθη και στην αρχαιότητα συμβόλιζε την ανανέωση.

                                                                                                                                          http://to-emblima.blogspot.com